"Als je kunt fietsen, dan ben je al een stuk verder.”

“Ik ben pas bij dokter Das geweest. Hij was tevreden over mijn herstel. Ik ook wel, maar kijk…” Pieter Loijens beweegt zijn knie. “Hij buigt nog net te weinig om te kunnen fietsen. En ik weet: als je kunt fietsen, dan ben je al een stuk verder.”

Nog geen twee maanden na zijn knieoperatie, is Pieter (61 jaar) volop aan het revalideren. “Dokter Das heeft me duidelijk gezegd dat ik de eerste weken na de operatie best wel eens zou denken ‘waar ben ik aan begonnen’. En dat klopt. Voorheen liep ik twee keer per week zo’n tien tot twintig kilometer. Nu loop ik tot het eind van de straat en weer terug. Verstandelijk begrijp ik dat het er allemaal bij hoort en dat het wel goed komt. Gevoelsmatig kan ik niet wachten tot ik weer op mijn oude niveau ben.”

Versleten knie

Pieter en zijn vrouw Toos organiseren wandeltochten voor hun vriendengroepje. “In het verleden ben ik twee keer geopereerd aan mijn meniscus. Op zich is dat allemaal goed gegaan tot ik een paar jaar geleden niet meer de hele route kon lopen. Ook kreeg ik last met traplopen, autorijden en in mijn werk. Eenmaal bij dokter Das op zijn spreekuur gaf die aan dat de knie was versleten en dat er een nieuwe moest komen.” Over de operatie en de zorg is Pieter tevreden. “Ik zeg altijd tegen anderen ‘je moet het zelf weten, maar je kunt het beste naar St. Anna gaan’. Het is een fijn ziekenhuis. Gemoedelijk, klein, overzichtelijk, goede specialisten.”

Het is een proces

De eerste dagen na de operatie waren pijnlijk. “Dat was me verteld”, zegt Pieter, “dus daar had ik me op ingesteld. Het is fijn dat je dan thuis bent. Toos heeft me met alles, maar dan ook echt alles geholpen. Want in het begin kun je helemaal niets, ik kreeg nog geen boterham gesmeerd. Nu merk ik dat het langzaamaan beter gaat. Het is echt een proces waar je de tijd voor moet nemen. Dat heb ik meegenomen in mijn overweging om wel of niet te opereren.”

Haalbare doelen stellen

“Het ligt er ook aan wat je gewend bent. Als je alleen de geraniums bijhoudt en een keer in de week gaat kienen, dan kun je snel ‘alles’ weer. Maar als je gewend bent heel actief te zijn, dan is de straat op en neer nog lang niet ‘alles’.” Het vooruitzicht met een pijnvrije knie weer fijn te kunnen wandelen, gaf voor Pieter uiteindelijk de doorslag. “Je moet geduld hebben en niet forceren in het begin. Dokter Das en de fysiotherapeut hebben gezegd dat ik over een half jaar weer vier kilometer kan lopen en na een jaar tien tot vijftien. Dat is nu mijn doel.”